به گزارش مشرق، سخنان يكي از مشاوران رئيس جمهور در مراسم رونمایی از یک کتاب در حوزه رسانه بهانه اي شد براي حمله هماهنگ ديروز روزنامه هاي جريان خاص به رئيس سازمان صدا‌و‌سيما. حسام الدين آشنا، مشاور حسن روحاني عصر دوشنبه در مراسم رونمايي از كتاب «پايان تكصدايي» كه در فرهنگسراي ارسباران برگزار شد، براي چندمين بار پس از روي كار آمدن دولت يازدهم،از مديريت صدا‌و‌سيما به‌شدت انتقاد كرد.
سخنان اخير مشاور فرهنگي رئيس جمهور به خوبي نشان مي دهد كه او از چيزي فراتر از عملكرد صدا‌و‌سيما در شش ماهه نخست روي كار آمدن دولت يازدهم، ناراحت است. آنچه باعث شده آشنا اينچنين ناراحتي خود را رسانه اي كند،ظاهرا بي تفاوتي صدا‌و‌سيما به تكذيبيه‌اي است كه وي اخيرا خطاب به رئيس صدا‌و‌سيما نوشت و طي آن معرفي يكي از اساتيد حامي دولت به عنوان مشاور رئيس جمهور در يكي از برنامه هاي خبري اين سازمان را رد كرده بود.
آشنا مي‌گويد به رغم اين تكذيب، صدا‌و‌سيما بار ديگر تكذيبيه خبر را به نقل از سايت منتشر كننده خبر اوليه منعكس كرد و توجه اي به خطابيه آقاي مشاور نكرده است. آشنا كه نماينده دولت در شوراي نظارت بر صدا‌و‌سيما نيز هست، گفته است:«از نگاه مدیریت سازمان صداوسیما، این سازمان حق نظارت برهمه جهان، همه جامعه و همه قوای رسمی کشور را دارد، اما هیچ کس حق ندارد بر عملکرد این سازمان نظارت کند و شورای نظارت بر صداوسیما نیزجنبه تشریفاتی دارد.»
مشاور فرهنگي دولت در ادامه ضرغامي را متهم كرد و گفت:«از نگاه رئیس سازمان صداوسیما شورای نظارت براین سازمان جلسه ای تشریفاتی است که هر دو هفته یکبار برای گپ زدن تشکیل می شود. انگار این شورای نظارت بر سازمان صداوسیما نیست، شورای نظارت صداوسیما بر رئیس جمهور است!»او گفت: «ای کاش صداوسیما، تکصدایی باشد و صدای ملت ایران باشد، این صدای کیست؟» آشنا كه معتقد بود رويه فعلي صدا‌و‌سيما به سود كشور نيست،از خصوصي شدن راديو و تلويزيون دفاع كرد و گفت:«سازمان صداوسیما باید به یک سازمان رگولاتوری بسیار کوچک و تخصصی و حرفه ای تبدیل شود و بر عملکرد این افراد(روساي بخش خصوصي) نظارت کند.»
نخستين مناقشه جدي دولت و صدا‌و‌سيما
مشاور فرهنگي رئيس جمهور در حالي از انحصار سازمان صدا‌و‌سيما گلايه دارد كه همين چند وقت پيش،اصرار نهاد رياست جمهوري بر چينش مجري برنامه گفت و گوي زنده تلويزيوني رئيس جمهور به يك جنجال بزرگ تبديل شده بود كه باعث تاخير «يك» الي «يك و نيم» ساعته روي آنتن رفتن اين برنامه شد. رفتار مشاوران روحاني در اين مورد و اصرار آنان براي استفاده صدا‌و‌سيما از مجري منتخب نهاد رياست‌جمهوري با تعجب كارشناسان و ناظران سياسي مواجه شده بود. كارشناسان معتقد بودند نحوه انتخاب مجري گفت و گوي يكطرفه و تشريفاتي رئيس جمهور نيازي به اين همه جنجال نداشت و اصرار مشاوران رئيس جمهور در اين موضوع اهداف ديگري را دنبال مي كرد.حال چند هفته پس از اين جنجال كه خوراك تبليغاتي براي روزنامه‌ها شد، مشاور رئيس جمهور در امور فرهنگي در اقدامي ديگر رئيس سازمان صدا‌و‌سيما را مورد نقد تند قرار مي دهد.
ناظران معتقدند مشاور فرهنگي رئيس جمهور كه سوابق امنيتي در كارنامه خود دارد بهتر از همه مي داند كه انحصار صدا‌و‌سيما چيزي نيست كه بناي آن در دوره مديريت ضرغامي گذاشته شده يا رفع اين مسئله در حوزه اختيارات رئيس سازمان صدا‌و‌سيما باشد. او كه دانش آموخته علم رسانه نيز هست قطعا مطلع است كه تبديل صدا‌و‌سيما به تريبون دولت، كاهش اعتبار اين سازمان ملي نزد افكار عمومي است و نبايد انتظار داشت صدا‌و‌سيما مطابق ميل دولت هايي كه بر سر كار مي آيند عمل كند. با تمام اين اوصاف دليل اين همه عصبانيت چيست كه به صورت گسترده در روزنامه‌ها منعكس و باعث عقده گشايي عليه جرياني شد كه ضرغامي به آن تعلق دارد.
چنانچه نحوه رفتار دولت با منتقدان توافقنامه ژنو كه اخيرا به صورت تذكر شوراي عالي امنيت ملي به روزنامه نگاران شدت گرفته بررسي شود،يا تاخير يك ساعت و نيمه در پخش برنامه گفت و گوي ويژه تلويزيوني رئيس جمهور به خاطر اختلاف نظر روي مجري و ... همه و همه نشان مي دهد كه نزديكان دولت از عملكرد مديريت صدا‌و‌سيما ناراحت نيستند بلكه ناراحتند كه چرا مديريت رسانه ملي را در اختيار ندارد.
چرا كه انتقاد دولتي‌ها از ضرغامي در حالي مطرح مي شود كه عمر مديريت وي بر رسانه ملي رو به پايان است و روزنامه هاي منتقد هر روز از يك گزينه جديد براي رياست سازمان صدا‌و‌سيما رونمايي مي كنند. در اين بين دولت كه مدعي نمايندگي جريان اعتدال است، بي‌ميل نيست يكي از چهره هاي اين جريان سكان صدا‌و‌سيما را به دست گيرد.
سخنان اخير مشاور فرهنگي رئيس جمهور به خوبي نشان مي دهد كه او از چيزي فراتر از عملكرد صدا‌و‌سيما در شش ماهه نخست روي كار آمدن دولت يازدهم، ناراحت است. آنچه باعث شده آشنا اينچنين ناراحتي خود را رسانه اي كند،ظاهرا بي تفاوتي صدا‌و‌سيما به تكذيبيه‌اي است كه وي اخيرا خطاب به رئيس صدا‌و‌سيما نوشت و طي آن معرفي يكي از اساتيد حامي دولت به عنوان مشاور رئيس جمهور در يكي از برنامه هاي خبري اين سازمان را رد كرده بود.
آشنا مي‌گويد به رغم اين تكذيب، صدا‌و‌سيما بار ديگر تكذيبيه خبر را به نقل از سايت منتشر كننده خبر اوليه منعكس كرد و توجه اي به خطابيه آقاي مشاور نكرده است. آشنا كه نماينده دولت در شوراي نظارت بر صدا‌و‌سيما نيز هست، گفته است:«از نگاه مدیریت سازمان صداوسیما، این سازمان حق نظارت برهمه جهان، همه جامعه و همه قوای رسمی کشور را دارد، اما هیچ کس حق ندارد بر عملکرد این سازمان نظارت کند و شورای نظارت بر صداوسیما نیزجنبه تشریفاتی دارد.»
مشاور فرهنگي دولت در ادامه ضرغامي را متهم كرد و گفت:«از نگاه رئیس سازمان صداوسیما شورای نظارت براین سازمان جلسه ای تشریفاتی است که هر دو هفته یکبار برای گپ زدن تشکیل می شود. انگار این شورای نظارت بر سازمان صداوسیما نیست، شورای نظارت صداوسیما بر رئیس جمهور است!»او گفت: «ای کاش صداوسیما، تکصدایی باشد و صدای ملت ایران باشد، این صدای کیست؟» آشنا كه معتقد بود رويه فعلي صدا‌و‌سيما به سود كشور نيست،از خصوصي شدن راديو و تلويزيون دفاع كرد و گفت:«سازمان صداوسیما باید به یک سازمان رگولاتوری بسیار کوچک و تخصصی و حرفه ای تبدیل شود و بر عملکرد این افراد(روساي بخش خصوصي) نظارت کند.»
نخستين مناقشه جدي دولت و صدا‌و‌سيما
مشاور فرهنگي رئيس جمهور در حالي از انحصار سازمان صدا‌و‌سيما گلايه دارد كه همين چند وقت پيش،اصرار نهاد رياست جمهوري بر چينش مجري برنامه گفت و گوي زنده تلويزيوني رئيس جمهور به يك جنجال بزرگ تبديل شده بود كه باعث تاخير «يك» الي «يك و نيم» ساعته روي آنتن رفتن اين برنامه شد. رفتار مشاوران روحاني در اين مورد و اصرار آنان براي استفاده صدا‌و‌سيما از مجري منتخب نهاد رياست‌جمهوري با تعجب كارشناسان و ناظران سياسي مواجه شده بود. كارشناسان معتقد بودند نحوه انتخاب مجري گفت و گوي يكطرفه و تشريفاتي رئيس جمهور نيازي به اين همه جنجال نداشت و اصرار مشاوران رئيس جمهور در اين موضوع اهداف ديگري را دنبال مي كرد.حال چند هفته پس از اين جنجال كه خوراك تبليغاتي براي روزنامه‌ها شد، مشاور رئيس جمهور در امور فرهنگي در اقدامي ديگر رئيس سازمان صدا‌و‌سيما را مورد نقد تند قرار مي دهد.
ناظران معتقدند مشاور فرهنگي رئيس جمهور كه سوابق امنيتي در كارنامه خود دارد بهتر از همه مي داند كه انحصار صدا‌و‌سيما چيزي نيست كه بناي آن در دوره مديريت ضرغامي گذاشته شده يا رفع اين مسئله در حوزه اختيارات رئيس سازمان صدا‌و‌سيما باشد. او كه دانش آموخته علم رسانه نيز هست قطعا مطلع است كه تبديل صدا‌و‌سيما به تريبون دولت، كاهش اعتبار اين سازمان ملي نزد افكار عمومي است و نبايد انتظار داشت صدا‌و‌سيما مطابق ميل دولت هايي كه بر سر كار مي آيند عمل كند. با تمام اين اوصاف دليل اين همه عصبانيت چيست كه به صورت گسترده در روزنامه‌ها منعكس و باعث عقده گشايي عليه جرياني شد كه ضرغامي به آن تعلق دارد.
چنانچه نحوه رفتار دولت با منتقدان توافقنامه ژنو كه اخيرا به صورت تذكر شوراي عالي امنيت ملي به روزنامه نگاران شدت گرفته بررسي شود،يا تاخير يك ساعت و نيمه در پخش برنامه گفت و گوي ويژه تلويزيوني رئيس جمهور به خاطر اختلاف نظر روي مجري و ... همه و همه نشان مي دهد كه نزديكان دولت از عملكرد مديريت صدا‌و‌سيما ناراحت نيستند بلكه ناراحتند كه چرا مديريت رسانه ملي را در اختيار ندارد.
چرا كه انتقاد دولتي‌ها از ضرغامي در حالي مطرح مي شود كه عمر مديريت وي بر رسانه ملي رو به پايان است و روزنامه هاي منتقد هر روز از يك گزينه جديد براي رياست سازمان صدا‌و‌سيما رونمايي مي كنند. در اين بين دولت كه مدعي نمايندگي جريان اعتدال است، بي‌ميل نيست يكي از چهره هاي اين جريان سكان صدا‌و‌سيما را به دست گيرد.
تهران امروز
